TOKYO STORY (YÖN. OZU)

Tüm zamanların en iyi yönetmenlerinden biri olarak kabul edilen Ozu, 1953 yapımı '' Tokyo Story ''de yaşlı bir karı kocanın, çocuklarını görmek için Tokyo ya yaptıkları ziyareti anlatır.
İki buçuk saate yakın olan filmin, ilk bir buçuk saati neredeyse, annenin koma, ölüm ve sonrasına hazırlık gibidir.
Kendine özgü bir sinema dili olan Ozu, yavaş ve uzun planlarla, kamerayı çok az hareket ettirir, filmin içindeki önemli olayların hazırlığını görürsünüz, ama olayın kendisini göremezsiniz. Ozu nun  sineması, durağan, abartısız, bir o kadar da güçlüdür.

İnsanın acımasızlğını, bencilliğini  yumuşak bir dille anlatan film,  içinize taş gibi oturur.

THE THİN RED LİNE (YÖN. TERRENCE MALİCK)

           

Savaş karşıtı olan film, savaşı yaşamış bir askerin gözünden verilmiş. Yemyeşil  doğanın içinde,  savaşın tüm vahşeti ile,  kan revan içinde, birbirlerinin ölümüne tanıklık 

eden askerler,  tabiatın kayıtsızlığı, büyüleyiciliği ile müthiş bir tezat oluşturmaktadır. Alabildiğine yeşillik içinde , sadece ölen ve öldüren  bu  insanlar,  doğanın yaşam vaadeden güzelliği karşısında, son derece anlamsız,ve uyumsuz durmaktadırlar.  Askerin iç sesi olan konuşmalar , sakin bir tonda olup, bir o kadarda  sarsıcıdır.  ''Nasıl bu hale geliyoruz,  İyiliği nasıl kaybettik?  Kim bu vahşeti içimize sokan ? Aşk!  bu ateşi kim yakıyor, hiç bir savaşın, onu içimizden atmaya gücü yetmiyor'' .......